تبلیغات سفرهای خارجی از سوی آژانس‌های مسافرتی بسیار پررنگ‌تر از تشویق به ایرانگردی است، یا شرایط به گونه‌ای است که آژانس‌های گردشگری رغبت بیشتری به صدور گردشگر دارند تا ورود آن.
بی‌تردید گردشگری که به ایران می‌آید یک توریست فرهنگی است. توریست تفریحی به جاهایی می‌رود که شرایط مورد نظرش از هر نظر تامین باشد و وقتی قبول کردیم که گردشگر و توریستی که به ایران می‌آید به خاطر فرهنگ و هنر، تاریخ و ابنیه باستانی و مسائل فرهنگی است باید در این زمینه نیز تصمیم بگیریم که آیا به صنعت توریسم و اثراتش در اقتصاد و آبادانی ایجاد کار عقیده داریم یا نه؟
مشکلات موجود در امر توریسم و گردشگری و عدم بازده مناسب جرأت سرمایه‌گذاری بخش خصوصی را در زیرساخت‌های این صنعت کاهش می‌دهد، در حالی که رونق گردشگری و سرمایه‌گذاری لازم و ملزوم یکدیگرند.
هتل‌های بی‌نظیر در کشورها یا مناطق دنیا پیوسته به دلیل ویژگی‌هایی که دارند مورد اقبال گردشگران قرار گرفته‌اند. این هتل‌ها در چارچوب درجه‌بندی‌های معمول نمی‌گنجند و البته در ازای ابتکار و سرمایه‌گذاری‌هایی که می‌کنند نه‌تنها خود از سود و پاداش خوبی برخوردار می‌شوند بلکه در رونق گردشگری شهر و کشورشان نیز تاثیرگذار هستند.ما نه‌تنها در امر جذب گردشگر خارجی مشکل داریم، گردشگر داخلی ما نیز با مشکلات زیادی دست به گریبان است. از آن جمله خیلی از علاقه‌مندان به دلیل بی‌برنامگی دستگاه‌های مسئول و مشکلات مالی مجبور هستند از خیر مسافرت و سفر بگذرند و یا برای صرفه‌جویی به جای اسکان در اقامتگاه‌های معمول در سرما و گرما در کوچه و خیابان بیتوته کنند و پس از اقامتی کوتاه خسته‌تر و ناراحت‌تر از پیش به شهر و دیار خود بازگردند.
از سوی دیگر بسیاری از آنهایی که در سفرها از هتل یا میهمان‌پذیر استفاده می‌کنند برای کاهش هزینه مجبورند تا حد امکان مدت اقامت خود را کاهش دهند، در حالی که اگر مثل خیلی از نقاط دنیا، بانک‌ها و سازمان‌هایی وجود می‌داشت که به راحتی تسهیلات سفر را در اختیار علاقه‌مندان قرار می‌داد و نیز دستگاه‌های مسئول دیگر تسهیلات و امکانات لازم را فراهم می‌ساختند تا با ایجاد سرگرمی‌های مناسب اوقات فراغت گردشگران فراهم شود خودبه‌خود زمان سفر هم افزایش می‌یافت.
ارقام نجومی درآمد گردشگری بعضی از کشورها بدون دلیل و بدون زحمت و برنامه‌ریزی به دست نیامده است بلکه با برنامه‌ریزی و پیش‌زمینه‌هایی در سطوح مختلف ایجاد شده است. اگر برنامه‌‌ریزی‌ها از سوی مسئولان و برنامه‌ریزان صحیح و درست و حساب شده باشد طبیعی است که موفق خواهیم بود و الا همچون سال‌های گذشته از وعده و حرف تجاوز نخواهد کرد.اما برای رفع مشکلات و معضلات گردشگری چه باید کرد. لزوم سرعت عمل در فراهم ساختن زیرساخت‌های گردشگری، آموزش افرادی که به نحوی در ارتباط خدماتی و تماس با گردشگران هستند، تلطیف ذهنیت‌های منفی بعضی آحاد جامعه نسبت به توریست و تقویت خوی میهمان دوستی که از ویژگی‌های اخلاقی ایرانیان است.
همچنین، پاکسازی مناطق توریستی و جاذبه‌های گردشگری از متکدیان حرفه‌ای و افراد شیاد برای حفظ اعتبار و آبروی کشور در انظار خودی و بیگانه و به کارگیری شیوه‌های نوین و مدرن و به هنگام برای معرفی جاذبه‌های گردشگری و آگاه‌ساختن گردشگران خارجی و متقاضیان سفر به ایران از راهکارهای پیشنهادی است. این در حالی است که وجود نداشتن ساختاری منسجم، رسیدگی‌نکردن به مراکز جذب توریست، ارائه‌نکردن سرویس مناسب به بازدیدکنندگان، عدم امکان تعامل و ایجاد ارتباط با توریست، به دلیل تفاوت‌های فرهنگی و زبانی و از همه مهم‌تر عدم وجود درک صحیح از اهمیت این پدیده در کشور برخی از تنگناهای موجود فراروی توریسم در ایران است.
